مفهوم ولایت
بسم الله
ادامه از کتاب آفتاب ولایت
در عصر ما، به دلیل اهمیت یافتن مسائل سیاسى اسلام که بخش مهمى از معارف اسلامى را تشکیل مى دهد،
بُعد خاصى از مفهوم ولایت بیشتر مورد تاکید واقع شده است
که همان مساله سیاست و امامت امت
و به تعبیر دیگر، بُعد سیاسى - اجتماعى مفهوم ولایت است .
در روایتى از امام محمد باقر (علیه السلام ) آمده است :
بنى الاسلام على خمس : الولایه و الصلاه و الزکاه و الصوم و الحج و لم یناد شى ء ما نودى بالولایه یوم الغدیر.(74)
بناى اسلام بر پنج پایه استوار شده است :
ولایت و نماز و زکات و روزه و حج ،
و به چیزى بافضیلت تر از ولایت در روز غدیر دعوت نشده است .
ولایت که در این روایت مطرح شده ، نه فقطه به معناى دوست داشتن
که به معناى پذیرفتن حق حاکمیت و حکومت الاهى است ؛
حقى که پس از خداوند براى پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم ) و اهل بیت (علیهم السلام ) و نایبان و والیان ایشان ، به اذن خداوند ثابت است .
پذیرش ولایت در این جا بدین معنا است که
عقیده داشته باشیم
اهل بیت (علیهم السلام ) از سوى خداوند،
بر امت اسلامى حق ریاست و حاکمیت داشته اند
و دارند
و از همین روى در جهت برقرارى حکومت اسلامى همواره کوشیده اند.
ما نیز وظیفه داریم راه ایشان را ادامه داده ،
زمینه را براى حکومت امام معصوم یا جانشین و نایب او،
یعنى ولى فقیه جامع شرایط فراهم سازیم و
در راه پابرجایى نظام ولایت فقیه
که استمرار ولایت معصومان (علیهم السلام ) است
بکوشیم ؛
اما حقیقت ولایت از این هم فراتر و گسترده تر است .
با بررسى روایات مربوط به ولایت در مى یابیم که بعد سیاسى - اجتماعى ولایت فقط یکى از ابعاد مفهوم گسترده ولایت است ؛
مفهومى ژرف که همچنان جا دارد موضوع پژوهش هایى گسترده و کاربردى قرار گیرد.