اراده خداوند
بسم الله
لِیّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ مُحَمّدِ بْنِ عِیسَى عَنْ یُونُسَ بْنِ عَبْدِ الرّحْمَنِ عَنْ أَبَانٍ عَنْ أَبِی بَصِیرٍ قَالَ قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللّهِ ع شَاءَ وَ أَرَادَ وَ قَدّرَ وَ قَضَى قَالَ نَعَمْ قُلْتُ وَ أَحَبّ قَالَ لَا قُلْتُ وَ کَیْفَ شَاءَ وَ أَرَادَ وَ قَدّرَ وَ قَضَى وَ لَمْ یُحِبّ قَالَ هَکَذَا خَرَجَ إِلَیْنَا
اصول کافى جلد 1 صفحه: 207 روایة: 2
ترجمه :
ابوبصیر گوید به امام صادق علیه السلام
عرض کردم: خدا خواسته و اراده کرده و مقدر نموده و حکم فرموده؟
فرمود: آرى
عرض کردم: و دوست هم داشته است
فرمود: نه
گفتم: چگونه خواسته و اراده کرده و مقدر نموده و حکم فرموده ولى دوست نداشته است؟
فرمود: اینچنین بما رسیده است.
شرح :
گویا امام علیهالسلام سائل را قابل نداسته و یا در مجلس نا اهلى بوده که
بیان مطلب مقتضى حکمت نبوده است
لذا بطور اجمال فرمود: اینچنین از پیغمبر و
پدرانم بمن رسیده است و توضیح نفرموده
و احتمال دارد توضیح سخن امام علیهالسلام این باشد که خواست و اراده تقدیر و حکم خدا بافعال و کردارهاى بندگان تعلق میگیرد
ولى خدا گناه و کار زشت آنها را دوست ندارد
و یا مقصود
اینست که اسناد آن چهار صفت نسبت بخدا صحیح است ولى اسناد محبت باو صحیح
نیست.
و یا چون اراده و خواست و تقدیر و حکم خدا بخلقت و ایجاد بنده تعلق گیرد و خواهد که او قادر و مختار باشد طبعا بعضى از بندگان از این قدرت و اختیار سوء استفاده کرده مرتکب گناه و عصیان میشوند که خدا آنرا دوست ندارد، پس اراده و خواست خدا بالاصاله بگناه تعلق گرفته است.